Znaki ZALBION i CEBION konfuzyjnie podobne

W wyniku wyroku WSA z dnia 12 sierpnia 2008 r., Kolegium UP zdecydowało o unieważnieniu prawa ochronnego na słowny znak towarowy ZALBION (R-159782), zastrzeżonego na rzecz spółki Bioton sp. z o. o. z Warszawy.

Swoją początkową decyzją wydaną w 2007 roku, organ oddalił sprzeciw wniesiony przez firmę Merck KGaA z Niemiec wobec udzielenia prawa ochronnego na wyżej wymieniony znak. Przedmiotowy sprzeciw został oparty na przesłance podobieństwa znaku ZALBION do chronionego z wcześniejszym pierwszeństwem znaku towarowego CEBION (R-64136), zarejestrowanego w celu oznaczania towarów w klasie 5 Klasyfikacji Nicejskiej, obejmującej: leki, produkty chemiczne do celów leczniczych i higienicznych, środki i preparaty farmaceutyczne, plastry, materiały opatrunkowe, środki do niszczenia chwastów i robactwa, środki dezynfekcyjne, środki wypełniające zęby. Został on zgłoszony już dnia 19 lipca 1988 r. (decyzja UP o rejestracji zapadła dnia 26 kwietnia 1990 r.), a firma Merck KGaA nadal sygnuje nim w obrocie m. in. preparat witaminowy na bazie witaminy C. Natomiast znak ZALBION zgłoszony został przez spółkę Bioton S.A. dnia 25 lipca 2001 r., również dla produktów należących do klasy 5, tym razem produktów farmaceutycznych – oftalmicznych (decyzja o rejestracji znaku została wydana dnia 20 stycznia 2005 r.).

Podstawę prawną sprzeciwu stanowił zarzut naruszenia art. 8 pkt 1 i art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o znakach towarowych, w związku z art. 315 ust. 3 prawa własności przemysłowej, czyli konfuzyjne podobieństwo obu znaków towarowych oraz osłabienie renomy znaku CEBION. Na poparcie powyższych tez, Sprzeciwiający podniósł również, że znaki te są przeznaczone do oznaczania identycznych towarów, są podobne wizualnie i fonetycznie oraz zawierają wspólny człon –BION, a zatem istnieje podobieństwo towarów jak i podobieństwo oznaczeń. Uzasadniając renomę znaku CEBION, firma Merck podkreśliła swoją długoletnią działalność w branży produkcji leków oraz wskazywała na liczne materiały reklamowe i prasowe, mające świadczyć o powszechnej znajomości przedmiotowego znaku wśród konsumentów w Polsce i na świecie. Mając na względzie powyższe okoliczności oraz fakt istnienia na rynku towarów opatrywanych myląco podobnym znakiem towarowym ZALBION, może to doprowadzić do osłabienia zdolności odróżniającej, atrakcyjności i prowadzić do “rozwodnienia” oznaczenia CEBION.

Pełnomocnik strony przeciwnej przedstawiła odmienne stanowisko, mające na celu udowodnienie braku podobieństwa obu oznaczeń, wskazując m. in. na różnice w liczbie liter w sylabach, dźwięczności sylab oraz w warstwie znaczeniowej znaków – znak CEBION może kojarzyć się z preparatem zawierającym witaminę C, natomiast znak ZALBION nie kojarzy się z niczym konkretnym. Spółka Bioton przedstawiła także stanowisko postulujące brak podobieństwa towarów oznaczanych przeciwstawionymi znakami na rynku podnosząc, że towary opatrywane znakiem CEBION są dostępne w aptece bez recepty, mają charakter preparatu leczniczego i mogą być reklamowane. Natomiast znak ZALBION odnosi się do kropli do oczu dostępnych w aptece wyłącznie na receptę, a ich reklama jest możliwa jedynie w pismach specjalistycznych.

Następnie Kolegium Orzekające UP w decyzji z dnia 5 września 2007 r. oddaliło sprzeciw firmy Merck. Podstawę takiej decyzji stanowiło uznanie znaków za niepodobne, a także fakt, że ich ochrona dotyczy towarów o odmiennym przeznaczeniu – produktów farmaceutycznych (ZALBION) oraz leków, produktów chemicznych do celów leczniczych i higienicznych, środków i preparatów farmaceutycznych, plastrów, materiałów opatrunkowych, środków do niszczenia chwastów i robactwa, środków dezynfekcyjnych, środków wypełniających zęby (CEBION). Urząd podkreślił ponadto odmienne przeznaczenie preparatów – leku na schorzenia oczu (ZALBION) i preparatu witaminowego (CEBION), zróżnicowany krąg odbiorców – leku przeznaczonego wyłączenie dla osób powyżej drugiego roku życia (ZALBION) i preparatu dla niemowląt i dzieci (CEBION) oraz różnice w sposobie nabycia – leku tylko na receptę (ZALBION) i produktu dostępnego bez recepty (CEBION).

Omawianym wyrokiem WSA uchylił zaskarżoną decyzję ze względów proceduralnych, wskazując na naruszenie przez UP przede wszystkim art. 107 § 3 kodeksu postępowania administracyjnego. Sąd zauważył, że Urząd w sposób niewystarczający odniósł się do zasadniczego argumentu w sprawie i nie przesądził jednoznacznie czy przeciwstawionemu spornej rejestracji znakowi CEBION służy rozszerzona ochrona. WSA zarzucił zaskarżonej decyzji również brak należytej analizy i lakoniczną ocenę dowodów, przedstawionych przez stronę na okoliczność uznania renomy znaku CEBION. Analogicznie, Sąd stwierdził także, że dokonana przez organ ocena materiału dowodowego w oparciu o przesłanki art. 9 ust. 1 pkt 1 u.z.t była niepełna oraz wskazał na inne uchybienia organu w zakresie oceny przedstawionych przez strony dowodów.

W konsekwencji powyższego wyroku, Kolegium UP, postępując zgodnie z zaleceniami Sądu, przeanalizowało po raz kolejny przeciwstawione znaki towarowe, w rezultacie uznając, że występujący w nich identyczny człon „-BION”, należy uznać za mający charakter dystynktywny. Ze względu na to, że człon ten został znalazł zastosowanie w znaku towarowym CEBION charakteryzującym się wcześniejszym pierwszeństwem wobec znaku towarowego ZALBION, Kolegium przyjęło istnienie konfuzyjnego podobieństwa spornego znaku ZALBION ze znakiem CEBION. W ramach swojej decyzji organ nie badał już zarzutu naruszenia renomy, uznając podstawę z art. 132 ust. 2 pkt 2 pwp, za wystarczającą do unieważnienia prawa ochronnego na sporny znak.
Na decyzję przysługuje skarga do WSA.


autor: Andrzej Przytuła

KONDRAT i Partnerzy

andrzej.przytula@kondrat.pl