Dźwięk otwieranej puszki nie może być zarejestrowany jako dźwiękowy znak towarowy

Wyrok Sądu EU z dnia 7 lipca 2021 r. w sprawie T-668/19

Sąd Unii Europejskiej po raz pierwszy wypowiedział się w przedmiocie rejestracji znaku towarowego przedstawionego w formacie pliku audio, zawierającego dźwięk otwierania puszki z napojem, po którym następuje cisza, a następnie dźwięk musowania.

Sprawa miała swój początek w czerwcu 2018 roku, kiedy to niemiecka spółka Ardagh Metal Beverage Holdings GMBH & Co. KG (dalej Ardagh Metal) dokonała zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie UE ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), sprecyzowanego jako „oznaczenie dźwiękowe przypominające dźwięk powstający przy otwieraniu puszki napoju wraz z następującymi po nim około jednosekundową ciszą i około dziewięciosekundowym musowaniem”.

Towary objęte zgłoszeniem należą do klas 6, 29, 30, 32 oraz 33 Klasyfikacji Nicejskiej. Są to m.in. napoje alkoholowe i bezalkoholowe oraz metalowe pojemniki.

EUIPO odrzuciło wniosek o rejestrację znaku towarowego w całości, na podstawie braku charakteru odróżniającego w odniesieniu do pochodzenia handlowego[1].

Rozpatrując odwołanie wniesione przez spółkę Ardagh Metal Izba Odwoławcza EUIPO podtrzymała wcześniejszą decyzję EUIPO i uznała, że do dźwiękowych znaków towarowych mają zastosowanie te same reguły dotyczące charakteru odróżniającego, co do innych rodzajów znaków towarowych. Dźwiękowy znak towarowy musi umożliwiać właściwemu kręgowi odbiorców postrzeganie go jako znaku towarowego wskazującego na jego pochodzenie handlowe. Konsument powinien być w stanie, poprzez odbiór samego dźwięku (bez łączenia go z innymi znakami towarowymi, takimi jak elementy słowne lub graficzne), zidentyfikować handlowe pochodzenie danych towarów lub usług (por. art. 1291 ust. 1 pkt 2-4 p.w.p.)

Ostatecznie Sąd UE rozstrzygając sprawę wyjaśnił, że dźwięk otwieranej puszki będzie w istocie uznany, biorąc pod uwagę rodzaj towaru, za element czysto techniczny i funkcjonalny. Dźwięk wydawany przy otwieraniu puszki jest nieodłącznie związany z samą puszką, a zatem nie może być postrzegany jako wskazówka do stwierdzenia handlowego pochodzenia danych towarów. Efekty dźwiękowe i następująca po nich cisza, rozpatrywane jako całość, nie mają samoistnej cechy, która nadawałaby im charakter odróżniający. Sąd UE potwierdził zatem ustalenia EUIPO dotyczące braku charakteru odróżniającego zgłoszonego do rejestracji dźwiękowego znaku towarowego.

Powyższe orzeczenie wydaje się być istotną wskazówką dla zgłaszających, zainteresowanych niestandardowymi znakami towarowymi. Sąd UE po raz pierwszy wyjaśnił podstawy oceny charakteru odróżniającego znaków dźwiękowych oraz sposób, w jaki znaki te są postrzegane przez konsumentów. Takie działania europejskiego sądownictwa są kluczowe w wypracowaniu bardziej precyzyjnego podejścia przy ustalaniu istnienia cech odróżniających w przypadku tak rzadkich znaków jak dźwiękowe znaki towarowe.


[1] art. 7 ust. 1 lit. b Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej.


Autor: Karolina Synowiec- Aplikantka rzecznikowska w KONDRAT i Partnerzy

Źródło zdjęcia: https://www.freepik.com/