Dnia 25 stycznia 2012 r. Sąd UE orzekł w sprawie polskiego przedsiębiorstwa Viaguara S.A., które wystąpiło przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego OHIM, w związku z odmową rejestracji znaku towarowego (sygn. akt T-332/10).
W 2005 r. Spółka Viaguara S.A. zgłosiła wspólnotowo oznaczenie słowne VIAGUARA dla napojów energetycznych i alkoholowych (klasa 32 i 33 Klasyfikacji Nicejskiej). Amerykańska spółka Pfizer Inc., uprawniony ze wspólnotowej rejestracji znaku towarowego VIAGRA dla leku przeznaczonego do leczenia zaburzeń erekcji (klasa 5 Klasyfikacji Nicejskiej), złożyła sprzeciw do znaku VIAGUARA.
W konsekwencji OHIM odmówił udzielenia prawa ochronnego polskiej spółce.
Dnia 10 sierpnia 2010 r. Viaguara S.A. wniosła skargę do Sądu UE na decyzję OHIM jednocześnie żądając stwierdzenia nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z 20 maja 2010 r. Zarzutem było naruszenie artykułu 8(5) rozporządzenia nr 207/2009 [1] poprzez błędną metodykę oceny związku między znakami oraz wadliwe ustalenia w zakresie ryzyka wykorzystania renomy i wizerunku znaku towarowego, na który powołano się w sprzeciwie. Polska Spółka, argumentowała, iż mimo, że znaki są nieco podobne w warstwie słownej, to fakt różnicy w towarach, do oznaczenia których oba znaki są używane wyklucza ryzyko konfuzji między znakami i tym samym niweluje ryzyko wprowadzenia w błąd potencjalnego konsumenta co do pochodzenia towaru od danego Producenta.
Sąd UE oddalił przedmiotową skargę, utrzymując w mocy decyzję OHIM. Decyzję swoją argumentował, że w przypadku słownych znaków towarowych, konsument zwraca szczególną uwagę jedynie na początkowa część słowa. Fakt obecności takiego samego prefix’u („viag-”) wpływa na duże podobieństwo w warstwie wizualnej i fonetycznej, które zostało dodatkowo wzmocnione suffix’em „-ra” wspólnym dla obu znaków. Jednocześnie, podkreślił, że związek pomiędzy znakami pozostaje wysoce prawdopodobny. Mając na względzie fakt, że VIAGRA jest znakiem towarowym renomowanym i powszechnie znanym, jej prawo ochronne rozszerza się na inne towary, w tym również na „napoje”. Dodatkowo, występuje prawdopodobieństwo czerpanie nienależnych korzyści przez Viaguara S.A. z charakteru odróżniającego i renomy znaku towarowego „VIAGRA” ułatwiające wprowadzenie towarów na rynek. Sąd stwierdził, że: „Nawet jeśli rozpatrywane napoje bezalkoholowe nie są w stanie zapewnić w rzeczywistości tej samej korzyści co lek służący leczeniu zaburzeń erekcji, konsument będzie skłaniać się do ich zakupu, sądząc, iż odnajdzie w nich – z uwagi na przeniesienie pozytywnych skojarzeń wywoływanych przez wizerunek wcześniejszego znaku towarowego – podobne właściwości, takie jak podnoszenie libido”. Równocześnie zauważył, że VIAGRA bywa „rozrywkowo stosowana” przez młodzież. Tego typu tendencja mogłaby zostać przeniesiona na towary z innych klas np. napoje (w tym alkoholowe), co wpłynęłoby na zwiększenie sprzedaży „VIAGUARA” będącej wynikiem wprowadzenia w błąd konsumenta.
autor: Klaudia Misztal
KONDRAT i Partnerzy
biuro@kondrat.pl