11 grudnia br. Rząd przyjął projekt nowelizacji z 2 sierpnia 2018 r. Zmieniona zostanie definicja znaku towarowego, którym będzie „każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwego do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony”. Znakiem towarowym będzie w szczególności „wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk”. Zniesiony zostanie wymóg przedstawiania znaku towarowego w formie graficznej, a wskutek tego w przyszłości łatwiejsze będzie uzyskania prawa ochronnego na nietradycyjne czy nowoczesne technologicznie oznaczenia typu hologram (por. str. 25 uzasadnienia projektu).
Prawo ochronne na znak towarowy pozostanie uprawnieniem zbywalnym i podlegającym dziedziczeniu, które może być przeniesione na rzecz kilku osób jako prawo wspólne. Jednak dotychczas możliwe było przeniesienie prawa do znaku towarowego tylko w całości. Sygnalizujemy więc, że po nowelizacji możliwe będzie przeniesienie tego prawa w stosunku tylko do niektórych towarów/ usług, dla których zostało ono udzielone, np. na rzecz różnych podmiotów.
Pewnym ułatwieniem dla uprawnionych do znaków towarowych będzie okoliczność, że Urząd Patentowy RP będzie ich informował o zbliżającym się terminie na uiszczenie opłaty za kolejny okres ochrony. Ponadto nie będzie już potrzeby składania pisemnego wniosku o przedłużenie prawa ochronnego (od którego aktualnie pobierana jest opłata urzędowa od wniosku w wysokości 200 zł), a wystarczy tylko uiścić terminowo stosowną opłatę za kolejny okres ochrony na konto Urzędu Patentowego (por. str. 30 uzasadnienia projektu).
Co więcej, wprost wskazano, że przestępstwo podrobienia znaku towarowego w Polsce obejmuje również znaki towarowe zarejestrowane unijnie.
Zwracamy uwagę, że analogicznie do poprzednich wersji tego dokumentu, projekt przyjęty przez Rząd przewiduje możliwość wystąpienia z roszczeniami z tytułu naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy bezpośrednio przeciwko tzw. pośrednikowi (osobie, która tylko wprowadza do obrotu oznaczone już znakiem towarowym towary, które nie pochodzą od uprawnionego bądź osoby, która miała jego zezwolenie na używanie tego znaku, a także przeciwko osobie, z usług z której skorzystano przy naruszeniu prawa do znaku towarowego – por. str. 17 projektu).
Zgodnie z uzasadnieniem projektu za takiego pośrednika będzie uznawany zarówno dzierżawców hali targowych poddzierżawiających usytuowane w tych halach stanowiska handlowe indywidualnym podmiotom handlującym, spośród których to podmiotów niektóre wykorzystują swe miejsca do sprzedaży towarów będących podróbkami towarów markowych, jak i pośredników na rynku elektronicznym online (por. str. 31 uzasadnienia projektu). W tym zakresie będą miały zastosowanie zasady i przesłanki z art. 12-15 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną w odniesieniu do wyłączenia odpowiedzialności usługodawcy świadczącego tego rodzaju usługi, które powinny zapobiec lawinie nieuzasadnionych roszczeń przeciwko m.in. portalom aukcyjnym online.
Szereg wskazanych powyżej zmian służy głównie wdrożeniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2436 z 16 grudnia 2015 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz. Urz. UE L 336 z 23.12.2015, s. 1) i powinno pozwolić na dostosowanie oraz ujednolicenie krajowego systemu ochrony znaków towarowych do ochrony zapewnianej na poziomie UE.
Źródła:
- https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12312450/katalog/12514994#12514994 – projekt nowelizacji wraz z uzasadnieniem
- https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-rzadu/projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-prawo-wlasnosci-przemyslowej.html
Autorzy:
Andrzej Przytuła, partner, adwokat
Natalia Dyda, radca prawny, Kancelaria KONDRAT i Partnerzy
KONDRAT i Partnerzy biuro@kondrat.pl
źródło zdjęcia: www.pixabay.com